Goed zaad

...en nu begint het verhaal van Mbala, de eerste vrouw van wie ik heb gehouden dat het soms pijn deed en het begon op 6 juni 1956, twaalf jaar nadat duizenden helden doodskreten slakend sneuvelden op de stranden van Normandië, ik echter had toen voor de eerste maal het gevoel alsof ik doodging in de armen van een vrouw en toen ze me daarna zorgvuldig, aandachtig, met hiëratische gebaren gepoetst had, kneep ze een druppel zaad te voorschijn en probeerde draadjes te maken tussen haar duim en wijsvinger als met Velpolijm, ik vroeg : “Waarom doe je dat?” hoewel alles me zoals altijd dadelijk na de paring onverschillig liet - “om te zien of het goed zaad is,” zei ze, “ nog nooit heb ik een kind gehad, maar geen enkele van mijn mannen had goed zaad...” ze was gekomen toen ik nog sliep en ze had zich in het donker ontkleed en toen ze in mijn armen schoof, koel van de nacht, glad en lenig, voelde ik dat ze heel erg naar een man verlangde, ze had een grote clitoris die even van tussen haar schaamlippen uitkwam, ze was heel droog en in het begin ging het wat moeilijk maar toen ik ver genoeg was voelde ik al haar spieren in haar kneden als een hand - “Wacht, wacht nog even,” fluisterde ze en bijna onmiddellijk daarna riep ze hees terwijl ik spastisch afging: “Kom, kom, kom!” en ze greep mijn billen met haar gespierde handen en het was alsof ze al mijn sperma opslorpte, een onbeschrijfelijk gevoel, ik stortte in een bodemloze put, er dansten zwarte vlekken voor mijn ogen en ik beefde over gans mijn lijf...en toen wilde ik haar zien, opeens vol angst, zou ze lelijk zijn, of zou een klein detail mij definitief afstoten, ik knipte mijn zaklantaarn aan en we bekeken elkaar - “jij bent een kwajongen,” zei ik met een krop in de keel, helemaal warm van binnen, overstroomd van geluk en ik moest lachen toen ze helder, luid constateerde: “Ik wist wel dat je een man was, je hebt haar op je borst,” en ze trok eraan, ze had gitzwarte, sterke haren, in staartjes gebonden, haar tanden waren puntig gevijld en rond de taille had ze een snoer van kleine rode kraaltjes...


Uit: Black Venus (Gangreen 1)
Jef Geeraerts
Manteau