Posts
De diagnose die drie weken later op een regenachtige vrijdag in november werd gesteld, zette een streep onder zijn plannen. Nadat tijdens een routineonderzoek occult bloed werd aangetroffen in zijn ontlasting, was er een colonoscopie uitgevoerd en een biopt afgenomen, dat werd onderzocht. Adenocarcinoom. Het was een soort vergaan van de wereld. Toen begon de welbekende via crucis, de trots van de hedendaagse geneeskunde, die de patiënt verlost van het archaïsche mechanisme vonnis-executie en hem verplicht tot een bloedeloze, soms lange, soms erg lange weg naar het einde- wat je zegt een kruisweg, opgedeeld in staties, en vaak zijn het er meer dan veertien. Het kwaad wordt ontdekt. Biopsie. Uitslag van de biopsie. Specialisten raadplegen. Besluiteloosheid: opereren of behandelen. Kiezen: opereren of behandelen. Bemoedigend resultaat van de operatie of van de eerste reeks behandelingen. Ontdekken dat er, zelfs al is er gekozen voor operatie, toch op een bepaald moment moet worden behandeld. Bijwerkingen van de behandeling. Ontdekken dat er, zelfs als er is gekozen voor behandelen, toch op een moment moet worden geopereerd. Enzovoorts, enzovoorts...Iedereen heeft wel direct of indirect met deze weg te maken gehad, en wie dat niet heeft gehad, zal er nog mee te maken krijgen, en wie er niet mee te maken heeft gehad en er ook niet mee te maken zal krijgen, is of een uitverkorene of juist de grootste pechvogel van allemaal.
Uit: De kolibrie
Sandro Veronese
Prometheus Amsterdam
