Je hebt me alleen gelaten

je hebt me alleen gelaten... 

je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je allang vergeven 

want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer 

en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent 

laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto
en ofschoon jij de enige was die
niet omkeek, wist ik toch dat jij
de enige was die mij herkende de enige die
zonder mij niet kan leven 

en ik heb geglimlacht

ik was zeker dat je me niet verlaten zou
morgen misschien zul je terugkomen
of anders overmorgen of wie weet wel nooit 

maar je kunt me niet verlaten

Hans Lodeizen
Uit Verzamelde gedichten
Amsterdam, Van Oorschot 1996