Cinema Rex

De bioscoop REX in Antwerpen werd het slachtoffer van de zogeheten V-2 bom en verwoestte de volgepakte bioscoop volledig.In totaal werden 567 dodelijke slachtoffers geborgen. Daarnaast raakten er nog 291 mensen gewond. 16 december 1944


Tastend door het stof, happend in de ijskoude winterlucht, zo ziet uw overgrootvader de eerste mensen vanonder het puin van Cinema Rex verschijnen, gelijk levende doden, met een verdwaasde blik en bloed dat uit hun oren loopt, niet wetend welke hel ze hebben achtergelaten en in welke onderwereld ze nu zijn terechtgekomen. De raket, het Vergeldingswapen Twee, heeft zich diep in een overvolle cinema geboord, als een bliksemschicht door een Arische god geslingerd, een god die zich geen zak meer aantrekt of hij doel treft of niet, als de schrik er maar goed in zit. Schrik? Ge moogt gerust zijn. De stad is bevrijd, maar haar bewoners bibberen vol honger en wanhoop in kelders. Moeder en vader wonen er nu al een maand of drie  in en ook al heeft zij die zich mijn moeder noemt een bedje daar voor mij gespreid, met een triest stukje stof als gordijn tussen hun slaaapplek en hopelijk die van mij, ik blijf ondanks haar ondraaglijk smeken volhouden dat de kelder niks voor mij is en dat ik nog liever sterf als het moet. Want als de bommengooiers en lichtflitsende moordenaars mijn naam op hun tuig hebben geschreven, gelijk de ongenadige en nu vooral rancuneuze opperwezens die ze zijn, dan helpt niks nog, dan maakt het niet uit of ge ligt te stinken tussen uw zogenaamde ouders in een kelder, dan zijt ge gedoemd en daarbij: doodgaan doet ge toch, ge doet het dagelijks.
Amper twee dagen na de nu al meer dan tweehonderdvijftig lijken en de ontelbare gewonden die op een koude namiddag naar Buffalo Bill wilden kijken op het zilveren scherm - zoveel lijken zelfs dat de Amerikanen hebben besloten  om de vermorzelde en uiteengereten lijven tijdelijk onder te brengen in de dierentuin, gezien alle lijkenhuizen zo vol zitten dat ze deuren niet meer dicht krijgen - zegt mijn Yvette dat ze zwanger is, dat mijn zaad ons beiden te vlug is af geweest en er dat een nieuw leven komt in een stad waar de dood rondwaggelt als een volgevreten maar nooit voldane, strontzatte en roekeloze hoerenbok.


Uit: Wil
Jeroen Olyslaegers
De Bezige Bij