De verslapte mensheid

 "Heb je het niet gelezen? De mens is aan het einde van zijn evolutiemogelijkheden gekomen."
    " Hoezo? We worden toch steeds ouder?"
" Ja, maar ook delicater. En het is onze schuld, de schuld van de geneeskunde. In de achttiende eeuw stierf de mens op zijn veertigste of daaromtrent, maar tegenwoordig haalt hij met gemak de tachtig!"  
    " Dat is toch prachtig?"
"Dat is niet prachtig! Het is stom! Want het betekent dat de natuurlijke selectie, die er altijd voor zorgde dat de zwaksten wegvielen en de sterksten overbleven, is uitgeschakeld. De mens wordt door eigen toedoen wel ouder, maar wat heeft hij eraan? Tot je vijfenzestigste werken en daarna nog vijftien jaar zitten klaverjassen in het buurthuis? Ik weet niet of ik daar eigenlijk wel zin in heb. Het enige wat we doen door die selectie uit te schakelen is het vergroten van het aantal stommelingen die zich vervelen!"
"Ach, het zal onze tijd wel duren. Straks breken de epidemieën uit die de verslapte mensheid uitroeien, want vergeet niet dat er nog altijd geen medicijnen bestaan voor de meest voorkomende en eenvoudigste kwaaltjes, zoals een verkoudheid. Straks volstaat een verkoudheid om hele steden van de kaart te vegen. Maar in afwachting neem je nog maar een poosje die pilletjes, 's ochtends eentje en 's avonds eentje".



Uit: De Vreemdelinge
Walter van den Broeck
De Bezige Bij.  Amsterdam /Antwerpen