De prostaat en de oorlog

Het was niet eens zo moeilijk. Zijn stevige lichaam bood weinig verrassingen: hij kwam klaar met zijn mond wijd open, als een zwart gat. Zijn huid had een zoetige, vaag misselijkmakende geur die me waanzinnig opwond. Hoe moet ik dit soort gewaarwordingen beschrijven aan wie ze niet zelf heeft gekend? 
In het begin, als hij naar binnen gaat, is het soms pijnlijk, vooral als het daar nog wat droog is. Maar als hij er eenmaal in zit - ah, dan is het heerlijk, u hebt geen idee. Je rug wordt hol en het is net alsof een blauwe, glanzende stroom van gesmolten lood je bekken vult en langzaam door je ruggenmerg opstijgt, tot hij je hoofd heeft bereikt en daar alles wegvaagt. Dit heftige effect zou, schijnt het, veroorzaakt worden door het contact van het penetrerende lid met de prostaat, onze armzalige clitoris, die bij de gepenetreerde helemaal tegen de endeldarm aan zit, terwijl er bij de vrouw - als mijn anatomische kennis me niet bedriegt - sprake is van een afstand met daartussen een deel van het voortplantingsorgaan, hetgeen zou verklaren waarom vrouwen over het algemeen zo weinig - of hooguit alleen mentaal - genot schijnen te beleven aan anale penetratie. Bij mannen is dat anders, en ik heb vaak gedacht dat de prostaat en de oorlog twee geschenken zijn van God aan de man om hem te verzoenen met het feit dat hij geen vrouw is.



Uit: De Welwillenden ( Les Bienveillantes)
Jonathan Littell
Arbeiderspers Amsterdam

Prix Goncourt en Grand prix du Roman de l'Académie Française 2006