Geritsel in de bosjes

( Ik ga samen met mijn vriendin een snackbar binnen..)


Een zelfbewuste lach. Kleine tanden, het vochtige roze tandvlees. Met mijn tong te voelen hoe glad dat zou zijn.
Ze drinkt thee.
Van de milkshakes die worden rondgedragen weet ze hoeveel suiker, kleurstof en vet ze bevatten, de hamburger die ik eet wordt becommentarieerd in termen van herkomst van het vlees, de arbeidsomstandigheden in de vleesverwerkende industrie en het afvalprobleem. Het is alsof ik een landmijn in mijn handen hou. Ze zegt 
  - Dat is ook zo, op de lange duur. Daarom kost het ook zoveel moeite om mensen ervan te overtuigen, omdat het geen direct gevaar oplevert. We zijn niet gemaakt voor gevaar op lange termijn. We springen op bij geritsel in de bosjes, daar zijn we voor gemaakt. Een ramp over vijftig jaar kan ons weinig schelen. Evolutionair zijn we helemaal niet toe aan de oplossingen voor de problemen die we zelf hebben veroorzaakt. We doen of er niks aan de hand is. Een dag in de zon is belangrijker.



Uit: CAESARION
Tommy Wieringa
De Bezige Bij