zondag 21 augustus 2011

Aimez-vous Brahms ?

Gisterenavond laat, dank zij de high-definition TV uitzending, een prima enkele ( B deed de nachtshift in seniorie Bizet in Anderlecht)  plaats ingenomen in de Royal Albert Hall in Londen voor een Promsconcert met werk van Johannes Brahms. Geweldige BBC registratie met ontelbare camerastandpunten, perfecte klank en een indrukwekkend menselijk decor.
Het kamerorkest van de Europese Unie, één van de beste orkesten ter wereld, speelde er onder leiding van de Nederlandse dirigent Bernard Haitink en met de virtuoze Duits- Canadese- Amerikaan Emanuel Ax als solist het tweede pianoconcerto van Brahms.
Mensen toch, mensen toch, wat mooi!. Superromantiek en een subliem met het orkest communicerende solist die zijn piano liet hameren, strelen, zingen en wenen. Ax was goddelijk en aanstekelijk. Het orkest werd tot dezelfde status gedwongen door de met vaste zekerheid en zonder pathos dirigerende Haitink (wat is die oud geworden), de ogen soms priemend naar een orkestlid, meestal echter gezwollen- geloken in een gelouterd aangezicht . Hij stond er als een kapitein op de voorplecht de golven van strijkstokken te trotseren en ontlokte aan de muziekzee de wonderlijkste klanken. Vooral de hoorns (6!) imponeerden. 
Zelden een klatering van applaus gehoord als gisteren na de laatste klanken van het magistrale concerto. Iedereen in verering recht. Luid bravogeroep voor een ontroerde solist en dirigent die het orkest , en elk deel ervan apart, in de hulde betrokken.

Tijdens de pauze toonde de BBC een in Wenen gemaakte speurtocht naar het leven van de notoire hoerenloper en levensgenieter Brahms, die zich thuis voelde in de wereld van vrouwen, maar net die ene niet kon krijgen waarvoor zijn hart in brand stond. Zij, Clara, was de vrouw van zijn collega en vriend, de gekgeworden Schumann. Verder nog fragmenten uit de verfilming van Aimez - vous Brahms van Françoise Sagan en stemmige beelden van het Zentralfriedhof Wien, waar Brahms begraven ligt naast Beethoven, Schubert en Johann Strauss junior. (Ooit schreef Brahms onder de partituur van Johan Strauss' " An der schönen blauen Donau" : "Ik wenste dat Johannes Brahms dit had geschreven.)

Na de pauze nog kippenvel bij de in mineur toon gecomponeerde vierde symfonie van de grote romantische meester. Weer dat schitterend spelende kamerorkest, weer die sublieme dirigent, weer die imponerende blazers.

Totaal van slag gaan slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten