Oude koeien

Ons huis ligt hier in het landschap omgeven door weiden. Twee keer per dag brengt een stoet melkkoeien bezoek aan het malse gras. Ze hebben een leidster die altijd voorop loopt, de andere vijftig magere moeders, net gemolken, volgen met slome tred. Ze zijn allemaal gemerkt met een plaatje in het linker oor en hebben als uniform een halsband om waarop een barcode staat, die hen in de melkstal moet identificeren. De bende bijt in de gras en maakt het lawaai dat vegetariërs aan tafel  maken tijdens het vermalen van hun dagelijkse portie wortels. Na het bijten vleien ze zich neer in het gras om te herkauwen. Dan weer grazen en plots, na een geheim teken of een gecodeerd commando, sjokken ze achter elkaar met dorstverwekkend deinend uiergezwabber terug naar de melkstal. Onderweg loeien ze- vrouwen ondereen- gezellig wat af. Ze zijn op weg naar hun enig genot: het vacuüm dat hun fierheid mechanisch leegzuigt. Misschien wel hetzelfde gevoel als eindelijk kunnen plassen na een lange autorit.  Decompressie in al zijn vormen.

We staan als goede buren weleens te praten , de boer en ik. Hij heeft steeds een grassprietje in de mondhoek en hij houdt een stok met koperkleurig handvat, het werkinstrument van de fokker, achter de rug.

Hij vertelt over Arthur, de oude stier die in een aanpalende weide bedaard en rustig herkauwend naar al die mooie koetjes ligt te kijken. " Vroeger", zegt de boer, "vroeger was Arthur zo erg potent dat hij soms oude koeien uit de gracht durfde halen."

De boer en Arthur zijn maten, compagnons de route.. De boer voerde indertijd Arthur in de beestenwagen naar de boerderijen waar enkele koeien stonden te wachten om te worden bevrucht, '"Gedekt", zegt de boer, of "bediend".). Ik zeg dat hij daardoor eigenlijk de kat bij de melk zette en zo, geinend en grappend praten we nog wat verder.

Men vertelt  in het dorpscafé, waar men aan de toog veelvuldig oude koeien uit de gracht haalt, dat, terwijl Arthur zijn werk deed en letterlijk en figuurlijk zaad in het bakje bracht, de boer zich wel eens placht te "onderhouden" met de boerin.

Ik ga er wel eens heen, naar dat café. Om in de landelijke sfeer te blijven vertelde ik er aan mijn tooggebuur dat mijn verrekt potente haan deze morgen weggevlogen is om in de supermarkt naar de naakte kippetjes te gaan kijken. 

Vertelseltjes van het platte land...